19/01/1993, Εφημερίδα «Έρευνα» της κ. Έφης Γουγουλάκη.
Το να είναι κανείς επιτυχημένος επαγγελματίας επιστήμονας, επιχειρηματίας κ.τ.λ. δεν είναι πράγμα ασυνήθιστο. Ωστόσο εντυπωσιάζει όταν ένας φτασμένος επαγγελματικά υπηρετεί συγχρόνως και μια καλή τέχνη, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του συμπολίτη γιατρού Κώστα Τσιναρίδη. Τριάντα επτά πίνακες (37) που εξέθεσε στο πολιτιστικό κέντρο «Αχίλλειο» από 9 έως 15 Ιανουαρίου μαρτυρούν την αγάπη του στην τέχνη του χρωστήρα… του χρωστήρα που με μαεστρία έχει αντικαταστήσει με μια ιατρική σύριγγα την απεικόνιση των πλούσιων σε συναίσθημα θεμάτων του, όπως μας εξηγεί ο ίδιος.
μέσα στη ζωγραφική του και την εμπειρία του ως γιατρού.
Στα έργα του χρησιμοποιεί έντονα χρώματα, μεγαλύτερη η αναλογία του κόκκινου, για να εκφράσει τα εσώτερα οράματά του και να μας αποκαλύψει τα πιστεύω του. Στις συνθέσεις του υπάρχουν βέβαια αφαιρετικά στοιχεία, που όμως αφήνουν περιθώρια στο θεατή να αντιληφθεί τη θεματολογία τους. Η όλη του δουλειά χαρακτηρίζεται από ομοιογένεια, πράγμα που συγκροτεί το τελείως ξεχωριστό προσωπικό του στυλ.
Σε μια εποχή υλιστική, όπως η δική μας, η ενασχόληση με την τέχνη δείχνει πως υπάρχουν πάντα νέοι άνθρωποι που αναζητούν την τελείωση τους μέσα από πνευματικά ερεθίσματα, όπως ο κ Τσιναρίδης που παράλληλα με την ιατρική υπηρετεί και τη ζωγραφική, συνεπαρμένος από τη μαγεία των χρωμάτων.
Έστω και ετεροχρονισμένα θα ήθελα να συγχαρώ τον γιατρό Κ. Τσιναρίδη για την καλλιτεχνική του προσφορά στα πολιτιστικά της πόλης μας.
